Dirk Dragstra _ Zandkorreltjes

Publicatiedatum: 25 mei 2022

Zandkorreltjes

Vijf bakken voor mijn zandkorreltjes. Lijkt me genoeg. Een bak voor GFT, een voor PMD, een voor papier, een voor rest. En eentje voegde ik zelf toe, voor glas. Veel meer plek heb ik niet, al woon ik ruim, met plaats naast het huis en een tuintje voor en achter. Hoe zou ik dit op een flatje voor elkaar hebben moeten krijgen? Ik verplaats me wel eens in de situatie van een flatbewoner onder het huidige inzamel- en scheidingsregime. Daar word ik niet blij van, maar wat kan ik er aan doen? Het is al lastig zat om de afvalstroom door ons eigen huishoudentje in de juiste banen te leiden. Terwijl er vijf goed te onderscheiden bakken om de hoek van de deur klaar staan om hun deeltaak te verrichten.

Zandkorreltjes. Ik hou het klein. Dat plastic vodje, dat zojuist nog strak om de komkommer zat, bij het PMD? Ik heb immers een PMD-bakje in de keuken staan voor tussentijdse opslag op weg naar buiten. Of toch maar achteloos mee kieperen met de groene schil in het GFT-vergiet dat standaard in een spoelbak van mijn aanrecht staat? Het papiertje (1) van om het theezakje (2); 1>papier of PMD, 2>GFT? En de leeggedrukte medicijnstrip van onafscheidelijk plastic en metaal dan: PMD-bakje of rest-prullenbak? De bekende blauwe enveloppen, toch maar bij de kranten en tijdschriften, of als wegwerpverpakking bij PMD? Want weg ermee, en vlug ook? En dit zijn dan nog maar een paar van mijn eigen kleine kopzorgen.

Maar ik sta er gelukkig niet alleen voor. Ik ben gezegend met een partner die barst van de goede eigenschappen. Alleen – systematisch opruimen hoort daar niet bij. Het gebeurt dan ook wel dat ik iets uit mijn tijdelijke keukenopslag om de hoek bij de deur gericht en bewust in een van de vijf bestemmingscontainers wil dumpen  – en wat ziet mijn oog? Maar niet altijd kan ik het verkeerd bezorgde pakketje uit de foute bak vissen en in de juiste ‘om deponeren’. Bijvoorbeeld GFT. Dus, als mosterd na de maaltijd, zeg ik er achteraf nog wel eens wat van. In de wetenschap dat mijn goede intentie soms in slechte aarde valt, of gewoon in een zwart gat verdwijnt. Maar ik geef niet op, indachtig de druppel die gestaag de hardste steen uitholt. Zo – ik sus mijn geweten – draag ik, hoop ik, mijn zandkorreltjes bij aan ons behoud op aarde.

Dirk Dragstra