Helden van de GAD _ Karel beheerder scheidingsstation Bussum

In de Week van de Afvalhelden een kijkje achter de schermen bij de GAD. Wie werken er nu eigenlijk en wat doen ze? Aandacht voor onze eigen helden die zich allemaal inzetten de afvalinzameling in de Regio Gooi en Vechtstreek zo goed mogelijk te laten verlopen.

Vandaag Karel, werkzaam bij GAD vanaf het prille begin. “Wij zijn altijd vrolijk, dat is aanstekelijk. We hebben veel vrolijke mensen op ons scheidingsstation”

Vanaf dag 1

“Ja, ik was er gelijk bij. Ik werkte, voor de GAD begon met de afvalinzameling, bij de gemeente Huizen. Ik was chauffeur/belader en zamelde in Huizen het afval in. Toen alle gemeenten dit gingen centraliseren bij de GAD ben ik daar gaan werken. In het begin was het echt wennen. In Huizen werkten we met een klein clubje collega’s. Bij de GAD kwamen alle medewerkers vanuit de verschillende gemeenten samen. In het begin bleef iedereen toch een beetje bij zijn eigen groepje, gelukkig is dat verleden tijd en zijn we samen een GAD.

Binnen de GAD heb ik nog een jaar gewerkt als chauffeur/belader. Daarna ben ik aan de slag gegaan op overlaadstation Crailoo. Daar werd het afval, toen alleen maar restafval, gewogen en in treinwagons geladen. Zo’n 27 treinwagons per dag gingen daarvandaan, dat komt neer op zo’n 350 ton afval per dag. Dat is gelukkig met de jaren veel minder geworden, vooral door het scheiden van ons afval.

Nu werk ik al weer jaren met veel plezier op het scheidingsstation Bussum.”

Beheerder in Bussum

“Het werk als beheerder vind ik erg leuk. Ik hou van buiten werken en mensen helpen. Al moet je op sommige dagen echt het weer trotseren. Het is mijn verantwoordelijkheid dat de inwoners hun afval hier gescheiden kwijt kunnen. Ook de veiligheid van de inwoners en onze medewerkers is een belangrijk punt.

Ik geniet van de vrijheid van mijn werk. Al heb ik ongeveer 250 duizend bazen die op me letten als ik aan het werk ben, haha”.

Waar moet wat?

“Ik durf wel te zeggen dat ik inmiddels alle vragen kan beantwoorden. Soms is het even schakelen, want verschillende verwerkers hebben verschillende eisen. Maar ik ben altijd scherp en goed op de hoogte. Soms ben je net te laat en ligt er afval in de bak dat er niet thuishoort. Als het enigszins kan en veilig is, haal ik het eruit en gooi ik het in de juiste container.

Af en toe zie je ook wat ‘pareltjes’ op het scheidingsstation arriveren. Antieke meubels en soms ook prachtige schilderijen. Maar eenmaal in de container is in de container. We halen er nooit iets uit, tenzij het echt in een andere container thuishoort. Wel vraag ik de mensen altijd of ze dit dan naar de kringloper willen brengen. Zij hebben achterin ons scheidingsstation een grote container met een hele vriendelijke medewerker die de spullen graag in ontvangst neemt. ”

Lastig en leuk

“Net als in iedere baan is niet alles even leuk. Soms krijg je natuurlijk te maken met onvriendelijke mensen of mensen die geen respect of begrip hebben voor de regels die we moeten hanteren. Vooral de beginperiode van corona vond ik een lastige tijd. Het was natuurlijk ontzettend druk op alle scheidingsstations, we moesten zelfs verkeersregelaars inzetten. Ook was daar natuurlijk de angst om zelf corona op te lopen. Het hesje waarop stond ‘graag 1,5 meter afstand houden’ helpt natuurlijk niet altijd. Als mensen je willen vragen en je even in de vuilniszak moet kijken in welke bak het thuishoort bijvoorbeeld.

We zien vaak dezelfde mensen terug. Ik vind het lastig als mensen regelmatig terugkomen en dan dezelfde vragen stellen. Ik blijf altijd vriendelijk hoor. Ik ben een rustig en vriendelijk mens, ik laat me niet gek maken. We zien ook dat, veelal wat oudere inwoners, het fijn vinden om gewoon even een praatje met ons te maken. Ook heel gezellig natuurlijk!”

Karel

“Wie ik ben? Ik ben een rustig, stabiel persoon. Nog van de stempel, eerst denken dan doen. In mijn vrije tijd ga ik naar de thuiswedstrijden van FC Utrecht. Tja, Utrecht is lekker dichtbij, de sfeer is er fijn en een aantal vrienden waren al fan van FC Utrecht. Geen geboren fan dus, maar een fan uit praktische overwegingen, haha.

Vakantie vierde ik vroeger vaak in de zon. Nu heb ik geen zin meer om te vliegen en vier ik de meeste vakanties in eigen land. Of ik ga met vrienden karpers vissen in Frankrijk. Heerlijk ontspannend en gezellig met elkaar. Die vissen gooien we gewoon terug hoor, karpers zijn eigenlijk niet te eten door al die graten. En ook in Frankrijk moeten de vissen die je vangt gewoon weer terug het water in.”